Page 43 - KADIN, NEVİN TAŞLIÇAY

“Üstümüzden kara bulutlar defolmuyor. Ne yüreğimiz kaldırıyor gelen
haberleri ne midemiz. Ortalık yangın yerine dönmüş. Yetmiyormuş gibi bir
de çocuklarımızdan endişe duyuyoruz.

Gencecik bir kızımızın kara haberi yine yasa boğdu bizi. Haber Kayseri'den.
Bu sefer onu koruyup kollaması gereken öğretmeninin elinden oldu

kızımızın ölümü: Dehşet.

Şu hale bakın ki vahşeti öğrenen okul idaresi olayı örtbas etmeye çalışmış
ve bunu da okulun adı lekelenmesin diye yapıyor. Bu durum, acımızı, öfkeye
ve haykırışa yönlendiriyor.

Devlet yetkililerimiz ise her zamanki gibi kınama ile yetinecekler. Böyle sapık

ruha sahip bir kişinin bu kutsal mesleği yapabilmesi konuşulmayacak yine.
Kim söyleyebilir diğer öğretmenlerin gerekli testlerden başarıyla geçtiğini;
hepsinin sağlıklı bireyler yetiştirmeye liyakat sahibi olduğunu. Yahut başına

böyle bir iş geldiğinde çocuklarımızın şikayet edebilecekleri aktif bir hat-
tın/merciin oluşturulamaması gibi acı bir durumu da mı yine konuşmaya-
cağız? ALO 183 hattı ne kadar işlevsel, bu hattı sadece reklam için mi oluştur-

duk yoksa? Yahut, böyle bir tablo ile karşı karşıya gelen çocuğumuzun güven-
le kendini ifade edebileceği bir sistem oluşturmaya gücümüz mü yok?
ALO 183 Çocukların şiddete, istismara karşı kendilerini ya da arkadaşlarını korumak için

kolayca arayabilecekleri bir telefon hattı oluşturulması ve tüm okullarda bu

hattın güvenli oluşunun anlatılması için derhal çalışmalar başlatılmalıdır. Gere-
kirse bırakın her şeyi bir kenara, geleceğimiz büyük bir tehlikededir.”