Page 45 - MHP Kadın Kolları Dergisi Sayı-1

MUTLU KADIN MUTLU TÜRKİYE 45

oluşana kadar, tabii ki yetiler ve yetkinlikler göz ardı 1089)
edilmeden, devam etmelidir. 5. Tekeli, Ş. (1982). Kadınlar ve siyasal toplumsal ha-
yat. İstanbul: Birikim Yayınları.
Kadınların haklarını söz yerindeyse “göze sokar
gibi” değil yaşamın doğal dengesine uygun hale 6. Yaradılış destanları Altay Türkleri’ne ait efsane-
getirerek yapmaları gerekmektedir. Örneğin ka- lerdir. Bu destanlar Maniheizm, Budizm, Lamaizm
dın milletvekilleri mecliste sadece kadınların hak hatta Hristiyanlık gibi dinlerin tesirleri altında kal-
arayışları, ezilmişlikleri vs. konularda değil; kendi mışlardır. Dünyanın ve insanın yaratılışına dair ef-
uzmanlıklarında (ekonomi, uluslararası ilişkiler,
sosyoloji, bilim, kültür, sanat vb.) da çalışmalar yü- saneleri içermektelerdir. (Daha geniş bilgi için bkz.
rütmelidirler. Bahaeddin Ögel, Türk Mitolojisi I, TTK, Ankara 1993,
s. 419-493.)
Anayasa, siyasi partiler ve yerel yönetimler yasala- 7. ÇANDARLIOĞLU, G. (1966). “Türk Toplumunda Ka-
rında kadının siyasetteki yerini arttırmak için ciddi
çalışmalar yapılmalıdır. dın”, Hayat Tarih Mecmuası, sa. IV, Mayıs, s.21-28.
8. GÜNDÜZ, A. (2012).“Tarihî Süreç İçerisinde Türk
Kadın dayanışması siyaset için de önemli olduğu Toplumunda ve Devletlerinde Kadının Yeri ve Öne-
gerçeği göz ardı edilmemekle birlikte eski-yeni mi”, The Journal of Academic Social Science Stu-
sentezlemesi yapılarak tecrübeler, arkadan gelen
yeni nesle bahsi geçen konu üzerinden aktarılmalı- dies International Journal of Social Science,Volume
dır. Bu noktada Cumhuriyet’in temellerini sarsma- 5 Issue 5, s. 129-148.
mak kaydıyla parti ayrımı yapmadan bir dayanış- 9. SEVİNÇ, N. (1980). “Eski Türklerde Kadın ve Aile Hu-
ma felsefesi oluşturulmalıdır. kuku”, Türk Dünyası Araştırmaları Dergisi, sa. 8, s.
17-74.
Şeklinde bir özet sıralama yapılabilir.
10. ÇANDARLIOĞLU, G. s.27. Türkiye’de ister
Bütün bunlarla birlikte bazı kadın derneklerinin bu 11. Terken ünvanı kelimenin arap harfleriyle Türk adının sağ cenahtan ister
konu üzerindeki çalışmalarından elde ettikleri so- çoğul hali olan Türkân’a benzemesi dolayısı ile İran sol cenahtan olsun
nuçlara göre yaptıkları yorumlar arasında, YSK’nın kaynaklarında Türkân şeklini almıştır. Eski Türkçe siyasi partiler
kadınların seçilebilecekleri yerden aday gösterilme- bir unvan olarak Türk kelimesine Farsça çoğul eki için kadınlar ya
hak arayışlarını
lerini sağlayacak yasal düzenlemeler yapması ve (-ân) getirilerek “Türkler” anlamında bir kelimenin teorik olarak
“kadına yönelik pozitif ayrımcılık” mantığı ile cinsi- türetilmesi mümkün görülmemektedir. (Daha fazla desteklediklerini
yet kotası getirilmesi gibi yaklaşımlar, kadınların hak bilgi için bkz. Osman Turan “Terken Ünvanı”, Türk belirten soyut
arayışlarını bizce sekteye uğratacak türdendir. Ka- ifadelerin yer aldığı
dının yetenekleri, eğitim düzeyi, siyasal tecrübeleri Hukuk Tarihi Dergisi, I, 1944; Gülay Öğün Bezer, propaganda aracı
göz önüne alınmadan tepeden inme olarak yapıla- “Terken”, DİA, XL, s. 509. olarak görülmekte
cak bir düzenleme zaten sorunlu olan parlemento 12. Dîvân-ı Mezâlim: Ağır siyasî suçlara bakan mahke- ya da partinin
düzenini olumsuz mânâda bir kat daha etkileyebilir. medir. (Bkz: İbrahim Kafesoğlu, Türk Milli, s. 354). üst kademelerine
Ayrıca “kadına pozitif ayrıcalık” istemek, aslında ka- 13. ÜÇOK, B. (2011). İslam Devletlerinde Türk Naibeler alınan yönetici
dının erkek egemenliğini kabul etmesi bakımından ve Kadın Hükümdarlar, Bilge Kültür Sanat. kadınlar ile
“ağızlara birer
manidardır. Eşitlikçi değerler üzerinden savunma 14. Üçok, s. 53, 77, 113; Çandarlıoğlu, s. 27. parmak bal çalma”
yaparken fiili boyutla eşitlik içermeyen bir yöntem 15. SEVİM, A., MERÇİL, E. (1995). Selçuklu Devletleri Ta- metoduna maruz
önerisinde bulunmak, asırlardır verilen mücadelenin rihi Siyaset, Teşkilat ve Kültür, TTK. bırakılmıştır.
genetiğine de hakaret etmek demektir ve hiçbir ka- 16. Kurnaz, Ş. (1996). II. Meşrutiyet Döneminde Türk
dın tarafından kabul edilmemelidir.
Kadını, M.E.B. Yayınları, İstanbul.
KAYNAKÇA 17. Tekeli, s. 203.
1. Koray, M. (1998). Türkiye’nin siyasetinde ve gelece- 18. Çakır, S. (1995). Türkiye’de feminizmin dünü ve bu-
ğinde “kadın damgası” olabilir mi?. Der: Z. Göğüş. günü. Cumhuriyet Dönemi Türkiye Ansiklopedisi,
Kadınlar Olmadan Asla. (s.209-221). İstanbul: Sa-
bah Kitapçılık. cilt: 13. (s.750-756). İstanbul: İletişim Yayınları.
2. Türk, P. (2010). Kadın ve Siyaset İlişkisi Üzerine Sos- 19. Timisi N. ve Gevrek, M. A. (2009). 1980’ler Türkiye-
yolojik Bir Araştırma: Bursa’da AKP ve CHP Kadın si’nde feminist hareket: Ankara Çevresi, Der: A. Bora
Kolları, Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi ve A. Günal, 90’larda Türkiye’de feminizm, (3. baskı).
Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
3. SOYKAN, T. Tankut. (1999). Osmanlı İmparatorlu- (s.13-39). İstanbul: İletişim Yayınları
ğu’nda Gayrimüslimler, Ütopya Kitabevi, İstanbul. 20. Türk, s.47-48.
4. Konya Şer’iye Sicilleri 24 / 43-2 (Gurre-i Muharrem