Page 90 - MHP Kadın Kolları Dergisi Sayı-1

90

çıktığı diğer grupların bazıları civar köylere sığınmış, Askerler tarafından kağnıdaki cephaneler kışlaya ta-
geriye kalanlar ise çoktan arayı açmıştı. Etraftan şındı, Şerife Bacı’nın naaşı da oradan köylüsüne tes-
kurt sesleri geliyordu. Yolda tek başına kalan Şe- lim edildi. Küçük yavrucak ise bir sütanneye verildi.

Şehit Şerife Bacı ismi Anadolu’da Milli Mücadelenin
kahraman kadınlarını simgelemektedir. 1921 yılının
Aralık ayında donarak şehit düşen Şerife Bacı’nın
anısına 1973 yılında Seydiler Belediye Binasının
önüne anıtı yaptırılmıştır. İsmi birçok kurumda ya-
şatılmaktadır.

KIRBAÇLI MÜCAHIDE: TAYYAR RAHIME
Osmaniye’de Fransızlarla savaşırken şehit düşen
kahraman Rahime Hanım, 1890 yılında Osmani-
ye’ye bağlı Kaypak Nahiyesi, Raziyeler (Kayalı) Kö-
yünün Kanlı Geçit Mahallesinde doğdu.
Babası yörenin pamukçu esnaflarından Hacı Tay-
ŞERİFE BACI yar Mehmet, kızının Adana’da aldığı ilköğrenimin
ardından Rahime Hanım’ı yüksek tahsil için Avru-
pa’ya yollamak istemiş ancak II. Meşrutiyet’in ilanı
ve peşinden gelen Balkan Savaşları yüzünden bunu
rife Bacı içinden dua ederek Allah’a sığındı. Şimdi yapamamıştır. Birinci Dünya savaşı sırasında iki oğ-
kendisini daha güvende hissediyordu. Şerife Bacı lunu da şehit vermesi üzerine Hacı Tayyar Mehmet,
üşümüşlüğüne aldırış etmeden yoluna devam etti. kızının tahsiliyle ilgilenememiş ve tarla pamuk işleri
Hava o kadar soğuktu ki gözlerine bir donukluk için onu zorunlu olarak erkek gibi yetiştirmiştir.
inmiş, yüzü tepkisizdi. Gitmek için ayaklarını sürü-
yordu. Bir an için civar köylere sığınmayı düşündü. Rahime Hanım babasının yönlendirmesiyle, tüm
Sonra bu düşünceden hızlıca kurtularak “Emanet- Türkmen kadınları gibi, ata binmeyi en iyi şekilde
leri teslim etmeliyim, hiç zamanım yok.” dedi kendi öğrenmiş, topuğundan eksik etmediği demir halkalı
kendine. Vakit bir hayli ilerlemiş, hava sakinleşmiş, çizmesiyle dolaşmış, kayınpederinin düğün hediyesi
gece iyice sessizleşmişti. Zamana bakılırsa Şerife olarak verdiği, kuşağının arasından eksik etmediği
Bacı geç kalmıştı. “Allah’ım bana dayanma gücü kaması ve sapı deri kaplama olan nefis kırbacı, bir
ver!” diye yalvarıyordu. Açlıktan başı dönüyor, gözle- erkekten farksız kıyafetleri ve sürekli atlı gezmesi ile
ri kararıyordu.Daha fazla ilerleyemeyeceğini anladı. meşhur olmuştur.
“Biraz dinlensem iyi olur.” diye düşündü. Yavrusunu Büyük Dünya Harbine girmeden evlenen Rahime
mermilerin üzerine örttüğü yorganın altına koydu. Hanım’ın eşi Çanakkale Savaşında şehit olmuştur.
O kadar yorgundu ki kendisini de oracıkta yorganın Ağabeyleri ve eşinin şehit olması onun düşmana
üzerine bırakıverdi. Kalp atışları yavaşlamaya başla- karşı kinini daha çok beslemiştir.Fransız saldırıla-
dı, yavaşladıkça rahatladığını hissetti. Kalbi son kez rından bıkmış olan halkın çok sevdiği sözü dinlenen,
attı ve Seydilerli Şerife Bacı oracıkta İstiklal yolunda fikri alınan Rahime Hanım,harplere gidip oradan
şehadet şerbetini içti.
geri dönen gazi ve yaşlıları bir araya getirip kurdu-
Seherin ilk ışıklarıyla kışladan çıkan askerler kağ- ğu çete ile düşman karakollarına baskınlar düzen-
nıyı gördü. Yaklaştıkça üzerinde bir kadının yattı- lemiştir. Bu baskınlarda nöbetçilerin boş bulunduğu
ğını fark ettiler. Kadını uyandırmaya çalıştılar fakat anları kollayıp, kuşağındaki kamayı fırlatıp düşmanı
kadın çoktan sonsuz bir uykuya dalmıştı. Askerler öldürür; sonra attığı kamayı düşmanın bedeninden
hemen komutanlarını çağırdılar. Komutan bu gö- söküp kanlı haliyle kuşağına geri koyarmış. Sıradan
rüntü karşısında hayrete düşmüştü. Kağnının üze- bir kadının asla yapamayacağı bu kahramanlıkları
rindeki yorganı kaldırdı. Gördüğü görüntü karşısında ile halkın gözündeki değeri katlanmıştır Rahime Ha-
gözleri doldu. Birden mermilerin arasından bir be- nım’ın.
bek ağlaması duyuldu. Soğuktan etkilenmesin diye
sandıklarla çevrelenmiş kuytudaki yavrucak sanki Cesur yürekli Rahime Hanım, Kuvayı Milliye gru-
onları bekliyordu. Komutan daha fazla gözyaşlarını bunun saklanması için kendi çiftliğinin kapılarını
tutamadı. onlara açmış, 1920’de Adana’da Fransızlara karşı